Moederdag, een terugblik!
Een terugblik naar Moederdag, zes jaar geleden!
Half april begint mijn oudste te fluisteren met papa. Net iets te hard, dus al snel begrijp ik dat hij druk bezig is voor Moederdag. Voor een jongen van vijf jaar een big deal!
Zwijgen is goud
Op school liggen opeens lakens over de werkjes en mogen de mama’s niet zien dat de potten verf nog snel worden opgeruimd. De nagels vol blauwe, rode en gele verf worden natuurlijk niet opgemerkt en ook over de verfvlekken op de broek mag niets worden gezegd. Laat staan over het feit dat dezelfde mama’s de week ervoor zelf glazen potjes hebben verzameld…
Mijn oudste heeft een sterk gevoel voor rechtvaardigheid en vindt het moeilijk dat hij een geheimpje voor mij heeft. Dus al snel verklapt hij dat hij op school bezig is met iets moois voor Moederdag (“Oh ja?”) maar niet mag zeggen wat het is (“Dat is goed hoor”).
Uit het oog
Omdat wij het Moederdagweekend naar een vakantiehuisje gaan, is hij zeer bezorgd dat we de cadeautjes zullen vergeten. Tot die tijd heeft hij de pakjes samen met manlief goed verstopt, precies op die ene plank waar alleen mama weleens komt…
Voor vertrek stopt papa samen met de jongens stiekem de cadeautjes in de ingepakte tassen. “Nee mama, jij mag niet meer in de rode tas komen, want daar zit jouw verrassing in”. In het vakantiehuisje wordt direct naar een nieuwe verstopplaats gezocht. Mijn jongste legt zijn pakketje onder de kast, zodat ik het precies kan zien liggen tijdens het eten.
De Dag!
En dan is het Moederdag… Al vroeg staan twee blije jongetjes aan mijn bed. Mijn oudste kijkt op zijn allerliefst terwijl hij een prachtig versje opzegt. Ik slik stiekem een traantje weg. Mijn jongste doet een goede poging om hem te imiteren en verdient ook een grote knuffel. Daarna gaan de mannen naar beneden om ontbijt te maken. “Wel gezond hoor,” zegt mijn oudste, “want we kunnen vandaag niet sporten!” Huh, sinds wanneer staat dat op het hoe-verwen-ik-mijn-moeder-lijstje?
Mijn jongste kan niet meer wachten en pakt alvast zelf zijn versierde fotolijstje voor me uit. En mijn oudste vertelt trots dat hij het potje zelf heeft geverfd en dat de juf er badschuim in heeft gedaan. “Maar een bad vol rozenblaadjes lukt vandaag niet, want er is geen bad in het huisje.”
Na terugkomst ligt de deurmat vol folders: speciale geschenkverpakkingen van parfums met bijbehorende snuisterijen, versgemaakte moederdagbonbons, mooie taarten met “Mama is de liefste” en niet te vergeten alles wat goud is en blinkt. Ik heb de folders ongezien bij het oud papier gestopt. Voor mij hoeft het niet. Ik heb alles gekregen wat ik wensen kan!