Niet te geloven!

De jongens kijken naar de intocht van Sinterklaas en genieten. Voor hun neus een lunch waar het Voedingscentrum buikpijn van krijgt. Twee boterhammen omringd met snoepgoed. Zelfs nu ook jongste is ingewijd in het geheim van de grote mensen, mogen sommige tradities niet worden verbroken.

Pietje Paniek

Jongste heeft de laatste tijd bij het inslapen last van angstaanvallen. Volgens de experts hoort dit bij het klassieke beeld van ADHD. Dat is dan mooi verklaard. Maar ondertussen staat ons mannetje volledig in paniek naast ons bed. Hij heeft al vliegtuigen horen neerstorten (de wind) en burgeroorlogen horen uitbreken (regen op ons aluminium dak). De neerstortende meteorieten hebben ons huis gelukkig net gemist.

Elke keer leggen we weer uit welke geluiden hij heeft gehoord. Dat de kans dat een vliegtuig precies op ons huis neerstort echt heel klein is. Dat er in ons land gelukkig geen aanleiding is voor een burgeroorlog. En dat meteorieten niet zomaar uit de lucht vallen.

Vanwege deze angstaanvallen hebben we besloten om de spanning rondom Sinterklaas weg te nemen. Wat voelde ik me gemeen. Het goedgelovige mannetje te moeten vertellen dat we eigenlijk een spelletje spelen. Het duurde even voor het kwartje viel. Nee, er lopen echt geen luisterpieten rond. Ja, de cadeautjes stoppen wij zelf in de schoen. En nee, daar krijgen we geen geld voor van de goede Sint. Maar hij ging er wonderwel goed mee om.

Maar onder in die zak…

En nu moeten we nog iets veel ergers vertellen. Namelijk dat er gekken rondlopen die zo overtuigd zijn van hun gelijk dat ze het nodig vinden om zo maar mensen dood te maken. Mensen die gewoon gezellig een avondje uit gingen. En dat de ver-van-ons-bed-show steeds dichterbij komt. Dit is een nachtmerrie die we niet kunnen wegwuiven met een “dat gebeurt ons niet”!

Kunnen we niet gewoon weer met zijn allen in Sinterklaas gaan geloven?