Als twee druppels water
We horen vaak dat onze jongens zoveel op elkaar lijken. Wit haar. Blauwe ogen. Bleke huid. Even lang. Lieve druktemakers.
Zijn ze een tweeling?
Wij zien vooral de verschillen. Ander gedrag, interesses, sensitiviteit, enzovoort. Oudste leest graag, jongste niet. Jongste knutselt graag, oudste niet. Oudste lust alles, jongste niet. Jongste hoort alles, oudste niet.
Van de week zei ik tegen iemand dat ze eigenlijk in alles verschillen. Onze jongste luistervink sprak dit gelijk tegen: “Nee hoor, mama. Want we houden allebei van gamen. En van jou!”
En zo hadden ze samen nog iets gemeen: een gelukkige moeder!
Het is een mooie opmerking,alleen jammer dat mama op de tweede plaats komt.Nu mis ik alleen papa nog.
Nou Frans, ik vind het helemaal prima hoor. En papa was er niet bij op dat moment, dus ook daar maak ik me geen zorgen over! 🙂